Blijf in gesprek!

Het lijkt steeds meer de trend te worden dat er direct naar anderen gewezen wordt als er dingen niet optimaal gaan. Als de corona-besmettingen weer oplopen ligt het vooral aan de jongeren die massaal aan het feesten zouden zijn geslagen. Als we verliezen met voetbal, ligt het natuurlijk aan de bondscoach, die dus vervangen moet worden. Maar ook in de diergeneeskunde zien we dit regelmatig gebeuren.
digiredo-blog-blijf in gesprek-gespreksbalonnen-1000x590

In gesprek over personeelstekort

Het is in de meeste praktijken druk en extra handjes zijn lastig te vinden. Dat is natuurlijk de schuld van de universiteit en onze beroepsvereniging. Die moeten ervoor zorgen dat er meer dierenartsen afstuderen en jonge dierenartsen niet na een paar jaar uit de praktijk stappen. Maar misschien moeten we allemaal ook eens in de spiegel kijken. Toen ik 20 jaar geleden afstudeerde waren alle jonge dierenartsen het er allemaal over eens dat de arbeidsomstandigheden in de praktijk moesten veranderen. De werkdruk was te hoog en de verdiensten te laag. Die geluiden zijn er nog steeds, terwijl de ‘klagers’ van toen de werkgevers van nu zijn. Er is zeker wat veranderd, maar de kloof tussen de generaties lijkt onveranderd aanwezig. Natuurlijk staan de jongere generaties anders in hun vak en het leven dan oudere generaties. Maar ‘anders’ veroordelen als ‘minder’ gaat ons niet verder helpen. Beter kunnen we het gesprek met deze generaties aangaan, om te kijken wat zij  nodig hebben om prettig en gemotiveerd in onze praktijken te werken.  

In gesprek over spoeddiensten

De spoeddiensten zijn momenteel ook een struikelblok. De vraag naar zorg buiten kantooruren lijkt te exploderen, terwijl er steeds minder praktijken en dierenartsen zijn die spoeddiensten (willen) doen. Dat ligt natuurlijk aan de ketens die de capaciteit van hun spoedklinieken moet verhogen en aan alle dierenartsen die kiezen voor een baan ‘zonder diensten’. Maar het zou kunnen helpen als we realiseren dat we met z’n allen de huidige situatie gecreëerd hebben en dat we ook samen na zullen moeten denken over een oplossing. Laten we als eerste onderkennen dat werken buiten de reguliere tijden voor vrijwel iedereen een belasting is, waar de één meer last van heeft dan de ander. Met dat als uitgangspunt moeten we gezamenlijk nadenken over het verbeteren van de condities van de spoeddiensten. Als die condities maar aantrekkelijk genoeg zijn en opwegen tegen de extra belasting, dan zullen er zeker meer mensen bereid zijn diensten te doen. Een belangrijke conditie zal ongetwijfeld een passende (lees hogere) beloning zijn. Dat kan alleen als de inkomsten voldoende zijn. Laten we dus ook stoppen met klagen over de ‘hoge’ tarieven die spoedklinieken durven te rekenen. 

In gesprek over overname

De ketens en jonge dierenartsen hebben het sowieso gedaan. Zij zorgen er ook voor dat het voor stoppende dierenartsen lastig kan zijn hun praktijk(deel) te verkopen. De prijzen die betaald worden bij overname door een keten zijn vaak hoger dan we gewend zijn bij traditionele overnames. Jonge dierenartsen willen en kunnen dergelijke bedragen vaak niet financieren. Toch zien we dat er nog steeds een aanzienlijke groep jonge dierenartsen is die wel graag zelf wil ondernemen. Maar als de verkopende partij de hoofdprijs verlangt dan maakt deze groep andere keuzes, bijvoorbeeld in de vorm van een vrije vestiging. Als we de ‘stoppende en startende’ generaties met elkaar in gesprek laten gaan, blijken er soms onverwachte mogelijkheden om toch nader tot elkaar te komen. Dan moet er wel een gesprek plaats vinden en moeten beide partijen buiten de traditionele mogelijkheden durven te denken. 

In gesprek tijdens intervisie

Met praten alleen kunnen we alle uitdagingen die we in onze markt momenteel ervaren echt niet oplossen. Door in gesprek te blijven en op zoek te gaan naar de beweegredenen en motivatie van anderen ontstaat er vaak meer begrip voor elkaar. Wederzijds begrip en het accepteren van mogelijke verschillen is het fundament onder de zoektocht naar mogelijke oplossingen. Dit besef heeft ons doen besluiten de inhoud van onze Grip abonnementen aan te gaan passen. Naast de persoonlijke begeleiding en analyse van kengetallen gaan we alle Grip klanten de gelegenheid gaan bieden om 2x per jaar in vaste groepen bij elkaar te komen voor intervisie. Samen, onder onze begeleiding zoeken naar oplossingen voor de uitdagingen die iedereen in zijn eigen praktijk en in de veterinaire markt ervaart. Maar natuurlijk ook ruimte om successen te vieren, met mate te klagen en voor sociale interactie. 

Benieuwd hoe het vernieuwde ‘Grip’ er uit gaat zien en of het ook voor jou en jouw praktijk van toegevoegde waarde kan zijn? Ook de komende weken kunnen we je online, of bij jou op de praktijk, bijpraten over alle mogelijkheden. En anders lees je er meer over in onze nieuwsbrief van september. 

 

Deel deze blog met anderen!